نمودار فوق روش‌های تأمین مالی فعالان صنعت بازی در فرانسه در سال 2021 را نمایش می‌دهد. بر این اساس مرسوم‌ترین شیوه تأمین سرمایه در این صنعت استفاده از سرمایه شخصی تولیدکنندگان است. در جایگاه های دوم و سوم به ترتیب روش تأمین سرمایه از طریق انتشاردهندگان و وام‌های بانکی قرار دارند. نوع چهارم تأمین سرمایه در فرانسه از طریق صندوق منطقه‌ای (Regional funding) که نوعی صندوق فراملیتی است صورت می گیرد که وظیفه این صندوق‌ها سرمایه‌گذاری در صنایع و مناطق کمتر توسعه‌یافته‌ با نیاز مبرم به سرمایه گذاری است.

روش‌های متفاوتی برای تأمین مالی در صنعت بازی وجود دارد. عناوین زیر بخشی از این ‌روش‌ها می‌باشند:

• سرمایه‌ خطرپذیر(Venture Capital): در این شیوه شرکت‌های سرمایه‌گذاری پول و تجارب مدیریتی را در اختیار توسعه‌دهندگان بازی‌های ویدئویی قرار می‌دهند. شرکت سرمایه‌گذار را وی سی فیرم (VC Firm) و پولی که به شرکت در حال رشد داده می‌شود سرمایه خطرپذیر (venture capital fund) گفته می‌شود.
• وام بانکی (Bank loan): در این شیوه سازنده بازی از طریق وامی که از بانک در اختیار می‌گیرد به توسعه بازی پرداخته و بر اساس زمان‌بندی متعهد به بازپرداخت اصل و سود وام می‌باشد.
• سرمایه شخصی(Self-funding): در این شیوه بازی ساز شخصاً هزینه های توسعه را بر عهده می گیرد.
• ناشران (Publishers): در این شیوه ناشران نهایی اثر تولیدشده، وظیفه تأمین کل و یا بخشی از سرمایه موردنیاز جهت توسعه بازی را بر عهده‌دارند.
• سرمایه‌گذاری جمعی (crowdfunding): در این شیوه، سرمایه موردنیاز جهت توسعه بازی از طریق سرمایه‌های اندک همه و یا بخشی از مردم جمع‌آوری می‌گردد.
• صندوق‌های تخصصی بازی (Games Fund): در برخی از کشورهای جهان جهت تسهیل تأمین مالی توسعه‌دهندگان بازی اقدام به ایجاد صندوق تخصصی بازی نموده‌اند.
• سرمایه‌گذار فرشته (Angel investor): در این شیوه کل و یا بخشی از سرمایه توسعه بازی ویدئویی توسط فردی سرمایه‌گذار تأمین می‌گردد. معمولاً سرمایه‌گذاری پیشرفته در مراحل ابتدائی توسعه انجام می‌پذیرد، سرمایه‌گذاری همیشه فردی است و فرد سرمایه‌گذار در ساختار مدیریتی دخالتی نداشته و در قبال سرمایه‌گذاری بخشی از سهم و یا سود حاصل از توسعه بازی را در اختیار می‌گیرد.