انیمیشن شاهزادهٔ روم با فروش بیش از ۵میلیارد تومان و کسب نمرهٔ ۴/۶ در IMDb و انیمیشن فیلشاه با فروش بیش از ۷میلیارد تومان و کسب نمرهٔ ۱/۵ در IMDb، رکوردداران صنعت پویانمایی ایران‌اند.
هرچند پویانمایی‌هایی همچون تهران 1500، فهرست مقدس، مبارک و… نیز در سینماهای ایران اکران شدند اما فروششان مانند دو اثر فوق نبود. میزان فروش به کیفیت انیمیشن، زمان اکران، طول زمان اکران، تعداد سالن و… بستگی دارد. مثلاً فهرست مقدس اکران خارجی موفقی داشت اما در داخل کشور تنها پنج سالن به آن اختصاص داده شده بود.
تهیه‌کنندهٔ پسر دلفینی اعلام کرد که تولید پویانمایی در ایران هزار برابر ارزان‌تر از تولید پویانمایی در خارج از ایران است. این اثر در روسیه تولید شد و برای اکران ۲۷۰۰ سالن سینمای روسیه را به مدت دو هفته، در اختیار داشت. فروش این فیلم بیش از ۷/۱میلیارد دلار بود. در عوض سینمای ایران تنها پنج سالن در اختیار پسر دلفینی گذاشت. کمبود سالن و سانس پویانمایی از معضلات این صنعت است.
کارگردان رهایی از بهشت که تجربهٔ حضور در جشنواره‌های جهانی را دارد می‌گوید: در سه دههٔ گذشته، میزان فروش پویانمایی ایرانی در جهان و درآمد حاصل از آن، صد برابر فروش فیلم‌های سینمایی ایرانی در دنیاست. پس چرا تعداد سالن‌های اختصاصی برای اکران پویانمایی در نظر گرفته نمی‌شود؟
صنعت پویانمایی برخلاف صنعت سینما، سلبریتی ندارد و شخصیت‌های پویانمایی پس از پخش و به‌وسیلهٔ تبلیغات، بازارپردازی و اکران گسترده مشهور می‌شوند. اولین نیاز صنعت پویانمایی برای در دست گرفتن بخشی از اکران سینمایی، داشتن سالن و سانس‌های بیشتر است. پس از آن می‌توان سنجید که پویانمایی در ایران، خواهان دارد یا خیر.
