این نوشته گزارشی از فعالیت و مصرف کالای فرهنگی خانوار در ۲۸ کلان‌شهر و شهرهای مهم ایران در ۱۳۸۱ است. در این گزارش، پیش از مطالعهٔ نتایج پیمایش، ابتدا تعریفی دقیق از پدیده‌های فرهنگی مانند اوقات فراغت، تقاضای فرهنگی و فعالیت‌های تفریحی ارائه می‌شود.
ویژگی‌های فردی و خانوادگی نمونه‌های پیمایش، اولین متغیری است که بررسی می‌شود، مثلاً در این جامعهٔ آماری، ۵۱٪ مرد و ۴۹٪ زن هست و ۴۲٪ پاسخ‌دهندگان متأهل هستند.
زمان فراغت در هفته، کتاب و کتاب‌خوانی، روزنامه و مجله‌خوانی، استفاده از رادیو، تلویزیون، ویدئو و ضبط صوت، رفتن به سینما و تئاتر، فعالیت‌های مذهبی، فعالیت‌های اجتماعی، فعالیت‌های هنری دستی، گردش و تفریح، مسافرت، ورزش، بازی و تسهیلات و تقاضای فرهنگی متغیرهایی هستند که در این پیمایش بررسی شده‌اند. مثلاً در بخش فعالیت‌های مذهبی، نتیجه این است که با افزایش سن، انجام مصادیق فعالیت‌های فرهنگی مانند قرائت قرآن و شرکت در نماز جماعت افزایش می‌یابد.
