صنایعدستی دومین عامل اساسی رشد توسعهٔ ناخالص ملی در ایران است و ارزش و اعتباری ناپوشیدنی در چرخهٔ اقتصاد کشور دارد. این صنایع نیازمند توسعه و توجه بیشتر هستند. تغییرات در ساختارهای جهانی و دگرگونی اجتماعی و فرهنگی باید موجب شود که برنامهریزان عرصهٔ صنایع دستی و هنرمندان، نظام تغییرات را بشناسند و براساس آن حرکت کنند.
بیتوجهی و محافظهکاریهای موجود در بازار صنایع دستی، شیوهٔ بستهبندی و سیستم بازاریابی این صنعت را در حالتی نامطلوب حفظ کرده است.
در این پژوهش با روش تحلیلی، وضعیت بازاریابی و سیستم بستهبندی آثار را بررسی کردیم. شرایط موجود بهجای نمایش جایگاه ممتاز این هنر، در بسیاری از جهات، باعث تخریب و لطمه شده است.
در این گزارش میخوانیم:
مقدمه
بستهبندی
بستهبندی و صنایعدستی
آسیبشناسی بستهبندی صنایعدستی
نتیجهگیری و پیشنهادات
منابع و مآخذ